யாருக்கு வாக்களிக்க ?

“இந்தியாதான் இந்திரா. இந்திராதான் இந்தியா” என்று தனி நபர் துதிபாடலின் உச்சமான வார்த்தைகளை 1974ல், நெருக்கடி நிலை பிரகடனத்திற்கு முன் கூறினார் தேவ் காந்த் பரூவா. ஏறக்குறைய அப்படியொரு சூழல் இன்று உருவாகியிருக்கிறது.

மோடி அலை… மோடி அலை… என்ற மாய பிம்பம் கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளது. மோடியை இன்று ஆதரிக்கும் பெரும்பாலானவர்கள், இந்துத் தீவிரவாதிகளோ, மத அடிப்படைவாதிகளோ அல்ல. மாறாக, மிக மிக நல்லவர்கள். முற்போக்காளர்களைப் போலவே, சமுதாயத்தை மிகவும் நேசிப்பவர்கள் இன்று மோடியை ஆதரித்துக் கொண்டு இருக்கிறார்கள். மோடி ஒரு இந்துத் தீவிரவாதி, சமுதாயத்தை பிளவுபடுத்தக் கூடியவர் என்பதை நம்ப மறுத்து, அவர்கள் மோடியை தீவிரமாக ஆதரிக்கக் காரணம், கடந்த பத்தாண்டு கால காங்கிரஸ் ஆட்சி.

இப்படியும் ஒரு கட்சி ஆட்சி நடத்த முடியுமா? என்று உலகே வியந்து வாயைப் பிளக்கும் அளவுக்கு, மோசமான ஒரு ஆட்சியை நடத்தியது காங்கிரஸ் கட்சி. ஒரே ஒரு போபர்ஸ் ஊழல் காரணமாக தன் ஆட்சியையே இழந்தார் ராஜீவ் காந்தி. அன்று, 66 கோடி ரூபாய் ஊழல் நாட்டையே உலுக்கியது. ஆனால், இன்று, ஒரு லட்சத்து எழுபத்தாறாயிரம் கோடி, இரண்டு லட்சம் கோடி என்று சர்வ சாதாரணமாக ஊழல்கள் மலிந்து போய் வீதிக்கு வந்தன. ஆனால் அந்த ஊழல்களை மூடி மறைக்க அத்தனை முயற்சிகளையும் எடுத்த காங்கிரஸ் கட்சி, அது இயலாமல் வீதிக்கு வந்ததும், “ஆமா அப்படித்தான்… என்னா இப்போ” என்கிற அளவுக்கு தன் தோலை தடிப்பாக்கிக் கொண்டது. செவ்வாயன்று பிரச்சாரத்தில் பேசிய ப்ரியங்கா வதேரா கூட, தன் கணவரின் ஊழல்கள் குறித்து பிஜேபி விமர்சனம் செய்ததை பற்றி கவலையே படாமல், “நான் இதற்கெல்லாம் கவலைப்பட மாட்டேன். என் பாட்டி இந்திராவைப் போன்று உறுதியானவள் நான்” என்று கூச்சமே இல்லாமல் பேசுகிறார். வெறும் ஒரு லட்சம் முதலீடு செய்த தனது கணவருக்கு 150 கோடி ரூபாய் நிலம் எப்படி வந்தது என்ற கேள்விகளை, புடவையில் ஒட்டிய தூசி போல துடைத்து எறிகிறார். தன் மீது ஊழல் புகார்களைக் கூறியவர்களையும், பொது மக்களையும் “மாம்பழ மனிதர்கள்” என்று அழைத்து சிறுமைப்படுத்திய ராபர்ட் வதேரா செய்தது தவறு என்பதை ஒப்புக் கொள்ள மறுக்கிறார் பிரியங்கா. “ஆ.ராசா எனது மதிப்பு மிக்க சக தோழர்” என்று 2ஜி ஊழல் வெளிவந்தபோது, சொன்னார் மன்மோகன் சிங். 2ஜி விவகாரத்தில் ஊழலே நடைபெறவில்லை என்று மத்திய அரசு மனு தாக்கல் செய்தது. ராசா மீது வழக்கு தொடர அனுமதி அளிக்காமல் ஆண்டுக்கணக்கில் இழுத்தடித்தார் மன்மோகன் சிங். ஒவ்வொரு ஊழலாக, வெளி வந்த பிறகும் கூட, வெட்கமே இல்லாமல் பதவியில் ஒட்டிக் கொண்டிருந்தார் மன்மோகன் சிங்.

கடந்த பத்தாண்டுகளாக, ஊழலில் ஊறித் திளைத்து, அந்த ஊழலை மூடி மறைக்க முயற்சி செய்து, அதையும் மீறி ஊழல் வந்ததும், அதை நியாயப்படுத்தும் செயல்களில் தொடர்ந்து ஈடுபட்டு வந்த கோபம், இந்தியா முழுக்க பிரதிபலித்தது.

அந்த கோபத்தின் விளைவே, மோடிக்கு இன்று எழுந்திருக்கும் ஆதரவு. காங்கிரஸ் கட்சியின் மக்கள் விரோத பொருளாதாரக் கொள்கைகள், ஊழல்கள் குறித்து யார்தான் கோபப்படாமல் இருக்க முடியும்? நமக்கு மட்டும் அந்தக் கோபம் இல்லையா? அதற்காக கொள்ளிக் கட்டையை எடுத்து தலையை சொறிந்து கொள்ள முடியுமா?

நரேந்திர மோடி கொள்ளிக்கட்டை என்பதில் எந்த விதமான சந்தேகமும் இல்லை. குஜராத் கலவரம் நம் நினைவுகளில் நீங்காத இடம் பிடித்த ஒரு கோர சம்பவம். இந்தியாவில் ஆயிரக்கணக்கான கலவரங்கள் நடந்திருக்கின்றன என்றாலும், குஜராத் கலவரம் போல அரசு நிர்வாகம் முழுமையாக பங்கெடுத்த கலவரத்தை இந்தியா பார்த்தது இல்லை. 1984ல் டெல்லியில் நடந்த சீக்கிய கலவரத்தையும் இந்த வகையில் சேர்க்கலாம் என்றாலும், காவல்துறையும் அரசும் முதலமைச்சரின் உத்தரவின் பேரில், மொத்த கலவரத்தையும் வேடிக்கை பார்த்தது குஜராத்தில் நடந்தது.

மோடிக்கு அந்த கலவரத்தில் இருந்த பங்கு, நீதிமன்றங்களில் நிரூபிக்கப்படாமல் போனால் கூட, அவரது பங்கு என்ன என்பது, மக்கள் மன்றங்களில் ஆவணப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
2002-ல் ஏற்பட்ட அந்தக் கலவரங்களின் பயனை உடனடியாக அறுவடை செய்ய வேண்டும் என்பதற்காக, ஒரு ஆண்டுக்கு முன்னதாகவே குஜராத் சட்டப்பேரவையை கலைத்து, தேர்தல் நடத்த உத்தரவிட்டார் மோடி. மாநிலத்தை ஆய்வு செய்த அப்போதைய தேர்தல் ஆணையர் ஜே.எம்.லிங்டோ, ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் முகாம்களில் இருப்பதைப் பார்த்து, இப்போது தேர்தல் நடத்த முடியாது என்று தேர்தலை தள்ளி வைத்தார். தேர்தல் நடத்தாமல் தள்ளி வைத்த ஆணையர் மீது, கடும் கோபம் கொண்ட மோடி, தரம் தாழ்ந்த தாக்குதலில் இறங்கினார். ஜேம்ஸ் மைக்கேல் லிங்டோ என்று அந்த ஆணையர் கிறித்துவர் என்றும், இத்தாலியைச் சேர்ந்த சோனியாவின் நண்பர் என்றும் பேசினார். கலவரத்தில் கடுமையாக பாதிக்கப்பட்டு, பெரும் தாக்குதலுக்கு ஆளாகியிருந்த இஸ்லாமியர்களை மேலும் புண்படுத்தும் விதமாக, மத துவேஷத்தை தூண்டும் வகையில் பேசினார். “நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்? பாதுகாப்பு முகாம்களை நடத்த வேண்டுமா? பிள்ளை பெறும் உற்பத்தி நிலையங்களை நடத்த வேண்டுமா?” என்று இஸ்லாமியர்கள் அதிகம் பிள்ளை பெற்றுக் கொள்கிறார்கள் என்ற தொனியில் பேசினார். “கட்டாயமாக குடும்பக் கட்டுப்பாட்டை அமல்படுத்த வேண்டும். நாம் ஐந்து, நமக்கு 25 என்ற போக்கை வளர விடக்கூடாது” என்று பேசினார். “தங்கள் மக்கள் தொகையை வளர்ப்பவர்களுக்கு பாடம் புகட்ட வேண்டும். “மரணத்தின் தூதுவர்கள் குஜராத் தெருக்களில் நடமாடுவதை அனுமதிக்க முடியாது. குஜராத்தை அழிக்க நினைப்பவர்களுக்கு பாடம் புகட்டுவேன். ஐந்து கோடி குஜராத்தியர்களின் சுயமரியாதையை உயர்த்தினால் அலிஸ், மாலிஸ் மற்றும் ஜமாலீஸ்கள் நமக்கு எந்த தொந்தரவும் அளிக்க முடியாது” என்று நேரடியாகவே இஸ்லாமியர்களை குறி வைத்துப் பேசினார். இப்படிப் பேசியதை துணிச்சலோடு ஒப்புக் கொள்ளாமல், குஜராத் கலவரங்களை விசாரித்த சிறப்புப் புலனாய்வுக் குழுவின் முன், அப்படியே பல்டி அடித்தார். நான், குஜராத்தில் குடும்பக் கட்டுப்பாட்டை அமல்படுத்தவே அப்படி பேசினேன். எந்த சமூகத்தையும் குறி வைத்துப் பேசவில்லை என்றார்.

தேசிய சிறுபான்மையினர் ஆணையம், நரேந்திர மோடியின் இந்த பேச்சுக்களின் நகல்கள் வேண்டும் என்று கேட்டபோது, பயந்து போன தொடை நடுங்கிதான் மோடி. 2002-ல் தேர்தல் ஆணையம் அறிக்கை கேட்டபோது, இப்போது இருக்கும் சூழலில் மக்கள் கடுமையான அச்சத்தில் இருப்பதால், தேர்தல் உடனடியாக நடத்துவது சாத்தியம் இல்லை என்று நேர்மையாக அறிக்கை அளித்த, உளவுத்துறை கூடுதல் டிஜிபி ஸ்ரீகுமார், சிறுபான்மையினர் ஆணையத்துக்கு பதிலளிக்க தயாரானார். அப்போது, குஜராத் டிஜிபியாக இருந்த சக்ரவர்த்தி, கூடுதல் தலைமைச் செயலர் அஷோக் நாராயணன், அறிக்கை அனுப்ப வேண்டாம் என்று ஸ்ரீகுமாரிடம் மோடி சார்பாக கேட்டுக் கொள்கிறார். ஆனால் ஸ்ரீகுமார், உங்களது உத்தரவை எழுத்துப்பூர்வமாக கொடுங்கள் என்று கடிதம் எழுதுகிறார். டிஜிபி சக்ரவர்த்தியோ, மோடியைக் காப்பாற்றும் முனைப்பில், அப்படியே எழுதியும் தருகிறார். இந்த கடிதமே பின்னாளில் சிறப்புப் புலனாய்வுக் குழு விசாரணையில் ஸ்ரீகுமாரை காப்பாற்றுகிறது. மோடி இப்படி பேசவேயில்லை, அந்த செய்தி பொய்யானது என்று குஜராத் அரசு மறுத்து வந்த சூழலில்தான் ஸ்டார் நியூஸ் சேனல், மோடியின் பேச்சையும், உளவுத்துறையின் அறிக்கையையும் ஒளிபரப்பியது.

ஸ்ரீகுமார் ஐபிஎஸ்

செய்தி ஒளிபரப்பான இரண்டே நாட்களில் மோடி, ஸ்ரீகுமாரை உளவுப் பிரிவிலிருந்து மாற்றினார்.
இப்படியெல்லாம் ஆதாரங்கள் இருந்தும், நேர்மையான அதிகாரி என்று பெயரெடுத்து, சிறப்புப் புலனாய்வுக் குழுவுக்கு தலைமையேற்று நடத்திய ஆர்.கே.ராகவன், 2010-ல் அளித்த அறிக்கையில் இருந்த பல விஷயங்களை அவரே 2012 அறிக்கையில் மாற்றினார். மோடி எப்படி சிறப்புப் புலனாய்வுக் குழுவால் காப்பாற்றப்பட்டார் என்பதை பத்திரிக்கையாளர் மனோஜ் மிட்டா எழுதிய The Fiction of Fact Finding என்ற நூல் தெளிவாக விளக்குகிறது.

குஜராத் கலவரம் மட்டுமல்ல. தன் அரசியல் எதிரிகளை எப்படியெல்லாம் மோடி பழிவாங்கி ஒழித்துக் கட்டுவார் என்பதை, சிவலிங்கத்தின் மீது செந்தேள் என்ற தொடர் கட்டுரைகள் விரிவாக விளக்கின.
சரி இதெல்லாம் ஒருபுறம் இருக்கட்டும். மோடி சிறந்த நிர்வாகியா என்று பார்த்தால், அதுவும் கிடையாது. சுற்றுச் சூழலை அழித்து, சுற்றுச் சூழல் விதிகளை காற்றில் பறக்க விட்டு, மோடிக்கு நெருக்கமான அடானி குழுமம், ஒரு சில ஆண்டுகளிலேயே எப்படி வளர்ந்தது என்பதும் ஆவணப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

மோடி எப்படிப்பட்ட அரசை நடத்துவார் என்பதற்கு அவரது கடந்த கால நடவடிக்கைகளையே சான்றாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும். மோடியின் அரசாங்கம் எப்படிப்பட்ட அரசாங்கமாக இருக்கும் என்பதற்கு, அவர் முன்னிலையிலேயே நடக்கும் வெறுப்பையூட்டும் பேச்சுக்கள் சான்றாக இருக்கின்றன. மோடியை எதிர்ப்பவர்கள் பாகிஸ்தானுக்கு போக வேண்டும், முஸ்லீம்களின் சொத்துக்களை அபகரியுங்கள், என்று கிரிராஜ் கிஷோர்களும், பிரவீன் தொகாடியாக்களும் பேசும் பேச்சுக்களை மோடி சம்பிரதாயமாக கண்டிப்பதோடு நின்று விடுகிறார். கட்சியை தன் முழுக் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருக்கும் மோடி நினைத்தால் அவர்கள் மீது உடனடியாக நடவடிக்கை எடுத்திருக்க முடியும். ஆனால், அப்படிப்பட்ட பேச்சுக்கள் மோடிக்கு உவப்பானவையே.

சரி. ஊழலற்ற நிர்வாகத்தை மோடி நடத்துவாரா? என்றால் அதுவும் சந்தேகமே. ஊழலில் ஈடுபட்டதற்காக சிறை சென்ற எடியூரப்பா இன்று மோடியோடுதான் இருக்கிறார். மருத்துவக் கல்லூரி இடங்களை 75 லட்சத்துக்கு விற்கும் தமிழகத்தைச் சேர்ந்த கல்வி அதிபர்கள் மோடியின் கூட்டாளிகள். அம்பானிகளைப் பற்றி மோடி இன்று வரை வாய் திறப்பதில்லை. அதுபற்றி கேட்டால் அதற்கு மோடியிடம் பதில் இல்லை. மாறாக, கேஜ்ரிவாலை பாகிஸ்தான் ஏஜென்ட் என்கிறார். இந்தியாவின் பெருமுதலாளியை எதிர்த்து கேள்வி கேட்பவன் பாகிஸ்தான் ஏஜென்டாம், அது போல பல பெருமுதலாளிகளோடு கள்ள உறவில் இருக்கும் மோடி தேச பக்தராம்.

சரி. இந்தத் தேர்தலில் யாருக்குத்தான் வாக்களிப்பது ? மாற்று அரசியல் சக்தியாக உருவெடுத்திருக்க வேண்டிய இடதுசாரிகள் இன்று தங்கள் அடையாளங்களை இழந்து நிற்கிறார்கள். ஒவ்வொரு தேர்தலிலும், மற்ற கட்சிகளின் முதுகில் ஏறி சவாரி செய்து கொண்டே, பாட்டாளி வர்க்க சர்வாதிகாரத்தை நிறுவப் போகிறோம் என்ற அவர்களின் முழக்கம், வெற்றுக் கூச்சல் என்று நிராகரிக்கப்பட்டுள்ளது.

வேறு வாய்ப்புகள் இல்லாத நிலையில் இன்று நம் முன்னே எஞ்சியிருப்பது ஆம் ஆத்மி கட்சி. இந்தக் கட்சிக்கு வாக்களிக்கலாமா ? இவர்கள் தவறே செய்ய மாட்டார்களா ? இவர்கள் அனைவரும் யோக்கியமா ? என்று பல்வேறு கேள்விகள் எழத்தான் செய்கின்றன.

ஒரு தேர்தலில், ஒவ்வொரு அரசியல் கட்சியும், சாதி பார்க்காமல் வேட்பாளர்களை நிறுத்துவதில்லை. ஆனால், ஆம் ஆத்மி கட்சியின் வேட்பாளர்களில் பெரும்பாலானோர், சமூகத்துக்கு என்ன பங்காற்றியிருக்கிறார்கள் என்பதை மட்டுமே நம்பி நிறுத்தப்பட்டுள்ளனர்.

அடுத்ததாக பணபலம். பணமிருப்பவர்கள் மட்டுமே தேர்தலில் போட்டியிடலாம் என்ற நிலையே இந்தியா முழுவதும் நீடிக்கிறது. ஆனால் வெளிப்படையான நன்கொடைகளை மட்டுமே நம்பி ஆம் ஆத்மி கட்சி போட்டியிடுகிறது. ஒரு வேட்பாளருக்கு 70 லட்ச ரூபாய் வரை செலவு செய்ய தேர்தல் ஆணையம் உச்ச வரம்பை நிர்ணயித்துள்ளதே, எந்த அளவுக்கு தேர்தலில் பணம் புழங்குகிறது என்பதை தெளிவாக்குகிறது. ஆனால், எந்த விதமான பணபலமும் இல்லாமலேயே ஆம் ஆத்மி கட்சியினர் இந்தத் தேர்தலை சந்தித்து வருகின்றனர். காங்கிரஸ் பிஜேபி உள்ளிட்ட எந்தக் கட்சியும் தங்களுக்கு வரும் நன்கொடையை வெளிப்படையாக தெரிவிப்பதில்லை. இத்தகைய சூழலில், கட்சிக்கு வரும் நன்கொடைகளை வெளிப்படையாக அறிவிக்கும் ஒரே கட்சியாக ஆம் ஆத்மி கட்சி திகழ்கிறது.
பிரதமர் கனவில் உள்ள மோடியும், காங்கிரஸ் கட்சியும், அம்பானிகள் மற்றும் ரத்தன் டாட்டாக்களுக்கு சேவை செய்வதையே முழு நேர வேலையாக செய்து கொண்டிருக்கும் நிலையில், அம்பானிகளை கேள்வி கேட்டதோடு, 49 நாட்களே இருந்த அரசாங்கத்தை பயன்படுத்தி, எரிவாயு விலையை செயற்கையாக உயர்த்த முயற்சித்த ரிலையன்ஸ் நிறுவனத்தின் மீது முதல் தகவல் அறிக்கை பதிவு செய்தார் கேஜ்ரிவால். எந்த செய்தி வர வேண்டும், எந்த செய்தி வரக் கூடாது என்பதை முடிவு செய்யும் இடத்தில் இருந்த கார்ப்பரேட்டுகளின் அடாவடிகள் செய்தியாகி விவாதப் பொருளாகியிருப்பதில், ஆம் ஆத்மி கட்சியின் பங்கு மிகப் பெரியது.

இந்தக் கட்சியைப் பற்றி, அதன் தலைவர்களில் ஒருவரான யோகேந்திர யாதவ் கூறுகிறார் “பெரும் சதிகள் ஓரிரவில் உடைக்கப்படுவதில்லை. ஆம் ஆத்மி கட்சியின் விளைவாக இந்தச் சதி ஓரளவிற்குத் தகர்க்கப்பட்டிருக்கிறது. இதன் விளைவாக நீங்கள் ராபர்ட் வதேரா பற்றிப் பேச முடியும், ரஞ்சன் பட்டாச்சார்யா போன்றவர்களைப் பற்றியும் பேச முடியும். இதற்கு முன்னர் நீங்கள் யாரைப் பற்றியெல்லாம் பேசாதிருந்தீர்களோ அவர்களைப் பற்றி, அந்தக் குடும்பங்களைப் பற்றிப் பேசக்கூடிய நிலை உருவாகியிருக்கிறது. இவர்களைப் பற்றி இப்போது மையநீரோட்ட ஊடகங்களில் விவாதிக்கப்படுகிறது. எரிவாயு விலை பற்றிப் பொதுவெளியில் நடக்கும் விவாதம் விலை நிர்ணய முடிவை மாற்றிவிடவில்லை. முன்னர் இந்த விஷயங்கள் எந்த விவாதமும் இல்லாமல் நடந்திருக்கும். இப்போதோ இவை பற்றிப் பொதுமக்கள் மத்தியில் ஒரு பெரும் விழிப்புணர்ச்சி உருவாகியிருக்கிறது. நிலக்கரி ஊழல் விஷயத்தில் இப்போது வெளிவந்துள்ள கோப்புகள் முன்னர் போல் இருந்திருந்தால் வெளியாகியிருக்காது. இப்போது ஓர் அடி விழுந்திருக்கிறது என்பதற்கு மேல் எதையும் சொல்வதற்கில்லை. அரசியலில் பெரும் முக்கியத்துவமின்றிச் செயல்படுபவர்கள் சில சமயங்களில் அதன் விதிகளையே மாற்ற முடியும் என்று எப்போதுமே சொல்லிவந்திருக்கிறேன். இந்த விஷயத்தில் நாங்கள் கொஞ்சம் சாதித்திருக்கிறோம் என்று சொல்லிக்கொள்ள முடியும். பிரஷாந்த் பூஷன் மற்றும் அர்விந்த் கெஜ்ரிவால் இருவரும் அரசியலின் விதிகளை மாற்றியிருக்கிறார்கள். ஊடகவியலாளர்கள் கூட்டமொன்றில் திக்விஜய் சிங் அரசியல் விதிகளைப் பற்றி இப்படிக் கூறினார்: ‘நாகரீகம் என்று ஒன்றிருக்கிறது. நீங்கள் பேசக்கூடாத சில விஷயங்கள் இருக்கின்றன.’ அது மாற்றப்பட்டுவிட்டது, அது எங்களின் நீண்டகாலப் பங்களிப்பு. அது முழுமையாகச் சிதறடிக்கப்படவில்லை என்றாலும், முழுமையாக மாற்றப்படவில்லை என்றாலும் அதன்மீது பலத்த அடி விழுந்திருக்கிறது.”

வாஜ்பாயின் மருமகன் ரஞ்சன் பட்டாச்சார்யா பற்றியும், சோனியாவின் மருமகன் பற்றியும், காங்கிரஸ் பிஜேபி கட்சிகள் கள்ள மவுனம் காத்த நிலையில், அது போன்ற கூட்டுச் சதிகளை உடைத்தெரிந்திருக்கிறது ஆம் ஆத்மி கட்சி.

ஊடகங்களை விமர்சிக்காமல், அவர்களை அரவணைத்துச் செல்லும் அரசியல் கட்சிகள் மத்தியில், ஊடகங்களை வளைத்துள்ள கார்ப்பரேட்டுகளின் முகமூடியை அம்பலப்படுத்தினார் கேஜ்ரிவால்.
இவர்கள் 10 சீட்டுகள் வென்றால் மட்டும் பெரிய மாற்றத்தைக் கொண்டு வந்து விட முடியுமா ? முடியாதுதான். ஆனால், பாராளுமன்றத்தில் உருப்படியான விவாதங்கள் நடப்பதை உறுதி செய்வார்கள் என்ற நம்பிக்கை இருக்கிறது. 49 நாள் டெல்லி அரசாங்கத்தில், ஊழல் குறைந்தது என்பதை அனைவரும் ஒப்புக் கொள்கின்றனர். சட்ட அமைச்சர் சோம்நாத் பாரதி போன்ற கிறுக்கர்களின் நடவடிக்கைகளை ஒதுக்கி விட்டுப் பார்த்தால், 15 ஆண்டு கால ஷீலா தீக்சித்தின் அரசாங்கத்தை விட நன்றாகவே இருந்தது.

நாடெங்கும் தனது அலை வீசுகிறது என்று சொல்லும் மோடிதான் கோழை போல இரு தொகுதிகளில் போட்டியிடுகிறார். தேர்தல் களத்தில் மாற்றி மாற்றி மார்தட்டிக் கொள்ளும் இரண்டு கட்சிகளும் பெருந்தலைகளோடு நேரடியாக மோதுவது இல்லை. ஆனால், நேரடியாக மோடியை களத்தில் சந்திப்பதற்காகவே, கேஜ்ரிவாலை பாராட்ட வேண்டும். தன்னை மிகப் பெரிய தேசபக்தராக காட்டிக்கொள்ளும் மோடி, இரண்டு தொகுதிகளில் போட்டியிடுவதால், ஒரு தொகுதிக்கு வரக்கூடிய இடைத்தேர்தல் பற்றி கவலைப்பட மறுக்கிறார். அதன் செலவுகள் இந்த நாட்டு மக்களின் மீதுதான் சுமத்தப்படும் என்பது குறித்தும் அவருக்கு கவலை இல்லை.

இந்தக் காரணங்களால் மட்டும் ஆம் ஆத்மி கட்சியை ஆதரித்து விட முடியுமா? என்றால் முடியாதுதான். ஆனால், இந்த தேசிய கட்சிகளுக்கும், மாநில கட்சிகளுக்கும் இருக்கும் மாற்றுதான் என்ன? வேறு மாற்று இல்லாத காரணத்தால், இந்தத் தேர்தலில், ஆம் ஆத்மி கட்சியை ஆதரிப்பதே சரியாக இருக்கும். தமிழகத்தில் இந்தக் கட்சியின் வேட்பாளர்களுக்கு வெற்றி வாய்ப்பு குறைவாகவே உள்ளது. ஆனால், துடைப்பம் சின்னத்துக்கு விழும் வாக்குகள், நாளை தமிழகத்தில் அவர்களை பலமான சக்தியாக உருவாக்கும். மேலும் அவர்களை மக்கள் பணியாற்றத் தூண்டும்.
ஆம் ஆத்மி கட்சியினரும் விமர்சனத்துக்கு உட்பட்டவர்களே. இந்த முறை வாய்ப்பளிப்போம். தவறிழைக்கையில் சவுக்கை எடுப்போம்.

தமிழகத்தில் ஆம் ஆத்மி கட்சி போட்டியிடாத இடங்களில், இருப்பதில் நல்ல வேட்பாளருக்கு உங்கள் வாக்குகளை அளியுங்கள்.

நம்பிக்கையோடு பயணிப்போம்.