மௌலானா அபுல்கலாம் ஆசாத் – ஒரு மீள் பார்வை/முபாரக் அலி

(விடுதலைப் போராட்ட வீரர் மௌலானா அபுல்கலாம் ஆசாத் உலக முஸ்லீம் அடையாளத்திலிருந்து இந்திய தேசிய நீரோட்டத்திற்கு மாறியது குறித்துக் கூறும் கட்டுரை.) ஆசாத் மிகப்பெரிய இஸ்லாமிய அறிஞர், சிறந்த பேச்சாளர். ஒரு கட்டத்தில் இந்திய அரசியலிலும் முஸ்லீம்கள் மத்தியிலும் பெரும் தாக்கம் ஏற்படுத்தியிருக்கிறார். அவர் மார்க்க அறிஞர்கள் பரம்பரையில் வந்தவர். அவருக்கு நிறைய சீடர்களும் இருந்தனர். இஸ்லாமிய நெறிகளின் வழியே முஸ்லீம்கள் வாழ்வில் மறுமலர்ச்சி ஏற்படுத்திவிட முடியும் என நம்பினார் அவர். உலேமாக்கள் மூலம் முஸ்லீம்கள் மத்தியில் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தி, சமூகத்தை ஒன்றுபடுத்தி அவர்கள் முன் இருந்த சவால்களை சமாளிக்கவைக்கமுடியும் என்ற எண்ணத்தில், ஆசாத் 1912ஆம் ஆண்டில் உலேமாக்களை வைத்து ஹிஸ்புல்லா என்ற கட்சியை உருவாக்கினார். இவ்வாறு உலேமாக்களை முதன் முதலாக அரசியலில் பயன்படுத்தியது அவர்தான். அதே நேரம் உலேமாக்களை பள்ளிவாசல்களிலிருந்து வெளிக்கொணர்ந்து, அவர்களுக்கு அரசியல் பயிற்சி அளிக்கவும் முயன்றார் அவர். இரு வார இதழ்களைத் துவங்கி, உலக அளவில் முஸ்லீம் சமூக நிகழ்வுகள் குறித்த செய்திகளை வெளியிட்டார். துருக்கியில் நிலைகொண்டிருந்த ஆட்டமான் சாம்ராஜ்ஜியம் போர்களில் இறங்கியபோது அதனை ஆதரித்து எழுதினார் ஆசாத். இவ்வாறாக இந்திய முஸ்லீம்கள் மேலும் மேலும் தங்களை முஸ்லீம் உலகுடன் அடையாளப்படுத்திக்கொள்ள வழிசெய்தார்.

பேரரசர் அக்பர்

தஸ்கிரா எனும் நூலில் உலேமாக்களின் வரலாற்றுப் பங்களிப்பினையும் புகழ்ந்தெழுதினார் ஆசாத். பேரரசர் அக்பரின் நாத்திகவாதத்தை எதிர்கொண்டு இஸ்லாத்தைக் காப்பாற்றியவர் ஷேக் அஹமத் சிர்ஹிண்டி எனப் பாராட்டினார். இவ்வாறு அக்பரை இஸ்லாத்திற்கு விரோதமானவர் என்ற ரீதியிலும் சிர்ஹிண்டியை இஸ்லாமிய நாயகனாகவும் சித்தரிக்கும் போக்கு ஆசாத்திடமிருந்தே தொடங்கியது. அக்பரைத் தவறாகப் புரிந்துகொண்டார் ஆசாத். அக்பர் ஒன்றும் நாத்திகர் அல்ல. பல்வேறு சமயங்களைச் சார்ந்த இறைப் பற்றாளர்களை அழைத்து அவர்களுடன் விவாதங்கள் நடத்தவெனவே ஃபதேபூர் சிக்ரியில் வழிபாட்டு இல்லம் என்ற ஒன்றை உருவாக்கியவர் அக்பர். ஆனால் அத்தகைய தவறான சித்தரித்தல் காரணமாக பின்னாளில் முஸ்லீம்களுக்கென்று தனி நாடு என்ற கோரிக்கை எழுந்தபோது பிரிவினைவாதிகளால் சிர்ஹிண்டி கொண்டாடப்பட்டார், அக்பரின் மதச்சார்பின்மை இஸ்லாத்திற்கெதிரானது என பிரச்சாரம் செய்யப்பட்டது. இஸ்லாமிய அடையாளங்களை வலியுறுத்திய பழமைவாதத்தைப் போற்றிய அறிஞர் ஷா வாலியுல்லாவையும் புகழ்ந்தார் ஆசாத்.

கிலாஃபத் இயக்கத்தில் மகாத்மா காந்தி

கிலாஃபத் இயக்கத்தின்போது அதன் வழியே இந்திய முஸ்லீம்களின் தனிப்பெரும் தலைவராகவும் ஆசாத் முயன்றார். அவர் அத்தகைய முயற்சிகளில் வெற்றி பெறவில்லையெனினும், அவரது ஆதரவாளர்கள் அவரை இந்தியாவின் இமாம் என அழைக்கத் தொடங்கினர். இதே பாணியில் பல்வேறு இமாம்கள் பின்னர் உருவாயினர். சர் சயீத் அஹமத் கான் உருதுமொழியில் இருந்த பாரசீகத் தாக்கத்தை பெருமளவு குறைத்து எளிமைப்படுத்தினார் என்றால் அபுல் கலாம் ஆசாத்தோ அராபிய சொல்லாக்கம் பலவற்றைப் பயன்படுத்தி பொதுமக்களிடமிருந்து உருது அந்நியப்படக் காரணமாயிருந்தார். ஆனால் காலப்போக்கில் ஆசாத்திடம் பல மாற்றங்கள் ஏற்பட்டன. முஸ்லீம் உலகத்துடன் தன்னை ஐக்கியப்படுத்திக்கொள்ளும் போக்கிலிருந்து விடுபட்டு, தேசிய முஸ்லீமானார். முஸ்லீம் லீகையும், பாகிஸ்தான் கோரிக்கையினையும் தீவிரமாக எதிர்த்தார். இந்தியாவையும் தங்கள் பாரம்பரியத்தையும் நிராகரித்து பாகிஸ்தானுக்குச் செல்லவேண்டாம் என முஸ்லீம்களுடன் மன்றாடினார்.

நாட்டுப் பிரிவினையின்போது முஸ்லீம்கள் பாகிஸ்தானை நோக்கியும், இந்துக்கள் இந்தியாவிற்கும் பயணம் செய்த காட்சிகளில் ஒன்று

ஆனால் ஜின்னாவோ காங்கிரஸ் ஆசாத்தை ஆட்டுவிக்கிறது, முஸ்லீம்கள் மீது தனக்கு அக்கறை இருப்பதாகக் காட்டிக்கொள்ள அவரைப் பயன்படுத்துகிறது எனக் குற்றஞ்சாட்டினார். பல அவமானங்களையும் பொறுத்துக்கொண்டு பணியாற்றினார் ஆசாத். விடுதலைக்குப் பின்னர் இந்தியாவில் முஸ்லீம்களின் பாதுகாப்பு உறுதிசெய்யப்படுவதில் முக்கிய பங்காற்றினார் அவர். ஆனாலும் தொடக்க காலங்களில் தான் செய்த பிழைகளை இறுதிவரை அவர் உணர்ந்ததாகவே தெரியவில்லை. அவர் எங்கு தொடங்கினார், ஏன் அவரது கருத்துக்கள் காலப்போக்கில் மாறின போன்றவற்றை விரிவாக ஆராயவேண்டும்.

பாகிஸ்தானின் பிரசித்தி பெற்ற டான் (விடியல்) எனும் ஆங்கில நாளிதழில் கடந்த ஜூன் ஒன்றாம் நாளன்று வெளியான கட்டுரையின் மொழியாக்கம். (த.நா.கோபாலன்)